Różowe wina słodkie mieszczą w sobie powyżej 60 gram cukru na litr. Wina słodkie zazwyczaj pochodzą z Nowego Świata. W Polsce tylko 8% spożywa wino różowe – dzieje się to zazwyczaj latem, a spożywającymi ten trunek są kobiety. Różowe alkohole są natomiast nieco bardziej popularne we Francji. Tam 9/10 konsumentów spożywa wino różowe, jesienią znacznie częściej niż wina białe. I to właśnie Francja jest głównym producentem wina różowego. Poza nią popularnymi krajami, w których jest ono produkowane są Włochy, USA i Hiszpania. Różowe wino powinno się podawać w temperaturze wahającej się pomiędzy 11 a 13 stopniami Celsjusza.
Nazewnictwo różowego wina słodkiego
Wina różowe na świecie są nazywane w różnoraki sposób: po angielsku, portugalsku i francusku to rosé, po hiszpańsku rosado, natomiast po włosku to rosato. To co wyróżnia je od dwóch pozostałych rodzajów pod względem koloru to częściowe walory smakowe i zapachowe wina białego, jak i czerwonego. Jednak nie jest to powód, by sądzić, że wino różowe powstało najpóźniej. Wręcz przeciwnie, to jeden z najstarszych rodzajów wina, który dzięki maceracji powstawał już w czasach starożytnych.
Barwa wina różowego waha się w zależności od sposobu jego wytworzenia, szczepu winogron z jakich powstało oraz smaku. Może ono przybierać barwę bardzo jasnej pomarańczy, delikatnej czerwieni oraz intensywnego fioletu.
Wino różowe powstaje poprzez:
Maceracje
To proces polegający na umieszczeniu owoców w kadziach, gdzie są one zgniatane oraz wystawione na działanie ciepła. To właśnie temperatura jest decydującym czynnikiem w tym procesie. Powoduje ona ekstrakcje fenoli ze skórek (oraz innych części owoców). Maceracja jest kontynuowana podczas fermentacji (proces, podczas którego cukry zamieniają się w alkohol). Podczas fermentacji wysoka zawartość alkoholu oraz wysoka temperatura przyspieszają proces maceracji. Jest to proces powolny, związki chemiczne muszą dokładnie przeniknąć przez błonę komórkową skórek, aby dostać się do wina.
Mimo, iż maceracja kojarzy się wyłącznie z winem, występuje ona również podczas tworzenia innych alkoholi.
Saignée
W dosłownym tłumaczeniu z francuskiego to słowo oznacza „krwawienie” czy „puszczanie krwi”. Odnosząc je bezpośrednio do wina, można sądzić, iż to proces polegający na puszczaniu koloru lub esencji owoców. Jest to poniekąd prawda, ponieważ saignée, ma na celu skoncentrowanie składników aromatycznych, smakowych, a także barwników i ekstraktu w winie czerwonym oraz różowym.
Metoda ta polega na krótkiej maceracji miazgi z czerwonych winogron, następnie usuwa się część moszczu, tak aby zwiększyć relacje między moszczem w pozostałej miazdze a ilością skórek. Wino różowe powstaje właśnie z tego z usuniętego wcześniej lekkiego moszczu. Z pozostałej części, tej bardziej skoncentrowanej, powstaje bardzo aromatyczne wino czerwone.
Mieszanie alkoholi
Polega ona na zmieszaniu różnych gatunków win, tak aby powstało wino różowe, które oczekujemy. Jednak jest to metoda, która w środowisku winiarzy jest krytykowana i coraz rzadziej wykorzystywana.
Wina różowe – poziomy słodkości
Mylnie może nam się kojarzyć, że wino różowe jest słodkie. Istnieją bowiem wina różówe wytrawne, półwytrawne, półsłodkie oraz słodkie. Wino różowe słodkie jest jednak najpopularniejszym rodzajem, które kupujemy najchętniej. My Polacy pijemy je głównie w letnie dni, żeby się orzeźwić. Jednak na przykład Francuzi piją wina różowe (również słodkie) także podczas jesieni czy zimy. Wina różowe możemy spotkać także w formie musującej, są one wówczas lekkie i intensywne w smaku.
Wino różowe słodkie podawane jest najczęściej do deserów: ciast, sałatek owocowych czy tortów. Jednak czasami możemy podać je także z owocami morza czy rybami. Jeśli chodzi zaś o formę podania – tutaj kwestia jest praktycznie dowolna. Wino różowe znane jest z nieformalnej formy podania. Zatem podajemy je w kieliszkach, szklankach lub małych literatkach z lodem. Tak naprawdę istnieje pełna dowolność podczas podawania tego rodzaju wina. Być może dlatego, jest ono bardzo chętnie wybierane jako trunek na różnych imprezach.