Bardzo popularny i lubiany, w szczególności w Australii, czerwony szczep winogron, z długim rodowodem, uprawiany od stuleci, co do którego prawa pochodzenia przez lata rościło sobie wiele krajów: Francja, Włochy-Sycylia, Izrael, Turcja czy Syria. Starożytne miasto o nazwie Shiraz było średniowieczną stolicą Persji. Testy DNA w ostateczności rozwiały wszelkie wątpliwości i wykazały że Syrah pochodzi z doliny Rodany we Francji. Szczep tren uprawiany był już w czasach rzymskich. Syrah jest dość produktywnym szczepem, w miarę odpornym na choroby i przymrozki, późno pączkującym i stosunkowo szybko dojrzewającym. Potrzebuje jednak ciepłego klimatu aby osiągnąć pełen potencjał. Przez lata Syrah we Francji był uprawiany głownie w północnej części doliny Rodanu. Najważniejszymi miasteczkami były i są: Hermitage i Cote-Rotie. Stąd pochodzą najlepsze i najdroższe Syrah. W połowie XIX wieku szczep trafia do Australii za sprawą „ojca” australijskiego winiarstwa Jamesa Busby. Syrah, wtedy znany jako Scyras, przyjmuje nazwę Shiraz i doskonale odnajduję się w klimacie Australii. W latach 80 i 90 australijskie Shirazy przeżuwają bum. Mocne i aromatyczne wina, z nutą białego pieprzu i czarnej jagody oraz lekkimi garbnikami. Cena również odgrywała swoją rolę. Za klasykę chyba można już uznać australijski kupaż Cabernet Sauvignon-Shiraz. Najważniejsze regiony to Hunter’s Valley czy Barossa. Trudno nie wspomnieć o rodzinie Penfolds oraz o najlepszym australijskim winie – Penfolds Grange. Dzięki winnej rewolucji, w drugiej połowie XX wieku, Syrah trafia do winnic z całego świata. Należy pamiętać, że w tamtych czasach w Nowym Świecie, nie istniały tak restrykcyjne zasady upraw jak to miało miejsce w Europie , a w szczególności we Francji. Winiarze dowolnie eksperymentowali z rożnymi szczepami i z różnym skutkiem. Popularność win z Australii spowodowała, że większość producentów zaczęła używać na etykiecie nazwy Shiraz, zamiast Syrah. Wina z tego szczepu są generalnie wyraziste w smaku o niskiej zawartości garbników, z nutą pikantności, jagód oraz borówek, wyczujemy nuty dżemowe, dobrze reagują na pobyt w dębie, dodając aromaty skóry, ołówka czy karmelu. Doskonale pasują do wyrazistych potraw z grilla i rusztu, aromatycznych pieczeni i nadzień. Można spróbować z gorzką czekoladą albo pikantnym borówkowym brownie, ale to już dla naprawdę odważnych.
