Czerwony sczep winogron pochodzący z Chorwacji, znany wcześniej pod nazwa Tribidrag. Przez Adriatyk do regionu Puglia we Włoszech  trafił prawdopodobnie w XVIII wieku. Księża, którzy uprawiali wino zauważyli, że dojrzewa ono dużo wcześniej niż inne winogrona. Stąd zawdzięcza swoją nazwę, Primitivo (Łaciński primativus ) lub „pierwsze które dojrzewa”. Wraz z imigrantami trafiło do Stanów Zjednoczonych ale już pod inna nazwą: Zinfandel. Pod koniec lat 80 zaczęło tracić na popularności. W 1994 dzięki testowaniu DNA okazało się, że Zinfandel to jest ten sam szczep, co Primitivo. Od 1999 oficjalnie pozwolono na używanie na naklejkach Zinfandel. Początek XX wieku to wzrost popularności tego szczepu i w Stanach i w Europie. Wino to uprawia się stosunkowo łatwo, potrzebuje jednak cieplejszego klimatu, żeby w pełni dojrzeć i pokazać swój potencjał. Wina z tego szczepu dość często charakteryzuje wyższa zawartość alkoholu (14%). Primitivo posiada aromaty dojrzałych soczystych owoców: Śliwki, wiśni, czarnych jagód, a te leżakujące dębie dodatkowo wyróżniają się m.in. smakiem wanilii, tytoniu, palonego karmelu czy gorzkiej czekolady. Dzięki swojej wyrazistej owocowości, a zarazem wytrawności, pozostają winami dość popularnymi wśród konsumentów. Te lżejsze wina doskonale pasują jako aperitif czy dodatek do lekkich przekąsek. Wina mocniejsze i bardziej wyraziste doskonale współgrają z duszonymi potrawami i owocowymi nadzieniami. Zazwyczaj Primitivo ma mniejszą zawartość garbników i w połączeniu z owocowym charakterem wina, pasuje do lekko pikantnych przypraw czy sosów. Klasyczny region to wspominana już Puglia, a w niej : Manduria, Bari. W Kampanii to Salento. W Stanach Zjednoczonych, Zinfandel króluje w Kalifornii. Australia i Meksyk to jedne z krajów, które obecnie eksperymentują z Primitivo i to z całkiem niezłym efektem.