Bardzo popularny czerwony szczep winogron, szeroko uprawiany w północnych Włoszech, a w szczególności w regionie Piedmont. Winogrona dojrzewają  stosunkowo późno i nawet mocno dojrzałe ciągle zawierają spora ilość naturalnej kwasowości. Jest to zaletą zwłaszcza w ciepłych krajach jak, Australia, Argentyna czy Kalifornia, gdzie szczep ten ciągle zyskuje popularność. Badania pokazują, że Barbera nie jest spokrewniona z żadnym szczepem z Piemontu, co sugeruje, że został importowy.  Barbera swego czasu była bardzo popularna i znana jako „ wino dla każdego”, w odróżnieniu od ciężkiego Nebiollo. Latach 80 i 90 zaczęto eksperymentować z użyciem beczek z nowego dębu. Dodawało to winu więcej charakteru, garbników, trochę pikantności i łagodziło wyrazistą kwasowość. Obecnie Barbera jest dostępna w różnych stylach. Od młodych, świeżych, owocowych, niedrogich i ciągle „ dla każdego”, po wina z wysokiej polki, złożone, mocne, aromatyczne, długowieczne i drogie. Generalnie Barbera jest dość produktywnym szczepem,  charakteryzuje się: głębokim rubinowym kolorem, średnią zawartością garbników  oraz  wyrazistą kwasowością. W Piemoncie wiele nazw regionów pochodzi od nazwy miast jak np. Alba czy Monferato. Najlepsze przykłady Barbera pochodzą z DOC Barbera d’Asti. W innych regionach wchodzi w skład różnych kupaży oraz jest używana do produkcji wina stołowego. Młoda Barbera jest dobrym winem do codziennego jedzenia. Pasuje do makaronów, pizzy, duszonych warzyw i potraw gdzie podstawą są pomidory. Bardziej poważne wina, można podawać z duszoną baraniną i jagnięciną, kozimi serami lub po prostu cieszyć się kieliszkiem w gronie znajomych.